In memoriam bisschop Bert Wirix-Speetjens  
Home > Thema's > Kerk zijn > Spiritualiteit > In memoriam bisschop Bert Wirix-Speetjens
Remi Verwimp (gastcommentator)
5/3/08

In memoriam bisschop Bert Wirix –Speetjens
sinds 1995 16e bisschop van de Oud-Katholieke Kerk in Haarlem.

                       

Bert werd geboren in Neeroeteren/Limburg op 13 oktober 1946.
Hij studeerde theologie en filosofie
aan het Groot Seminarie te Luik
en aan de katholieke Universiteit te Leuven.
Hij werd priester gewijd op 26 juni 1971.
Tot 1984 was hij wetenschappelijk medewerker in Leuven
en promoveerde er op een proefschrift
over christelijke riten en symbolen bij sterven en uitvaart.
Hij schreef gedichten en gebeden, schilderde en tekende.
Uit onvrede met de hiërarchische onverzettelijkheid
stapte hij in 1982 over naar de Oud Katholieke Kerk.
Op 11 september 1993 trad hij in het huwelijk met Christel Ruts
en samen kregen zij twee toffe zonen, Jonathan en Johannes.
In november 1994 ging hij met grote aarzeling in
op de roep van onderuit en werd hij tot bisschop gewijd in Haarlem.
Twee jaar geleden overviel hem de kanker.
Hij stierf op 29 februari 2008.

Bisschop Bert
koos als wapenspreuk
het motto van het Vier- en Leerhuis,

een kleine christelijke basisgemeenschap in Vlaanderen
waarvan hij jarenlang medebezieler was,

het visioen van psalm 85,11 :

            Zij omarmen elkaar 
           
- barmhartigheid en waarheid,
            gerechtigheid en vrede -     
           
zij kussen elkaar.

Vanuit Vlaanderen stuurden wij hem met dāt visioen op weg.
Geen staf, maar een stok in de hand.
En wij zongen met de woorden van Herman Verbeek:

            Waar altaar heerst, kun jij niet zijn,
            waar kansel heerst, kun jij niet zijn,
            waar weelde heerst, kun jij niet zijn,
            waar heerszucht heerst, kun jij niet.
            Wie jij? Kleine gelukkige.
            Waar altaar, kansel, weelde, heerszucht worden geloofd,
            wees daar dan niet,
            wees kleine gelukkige.

Voor Bert werd het christendom niet in Rome uitgevonden,
maar in de vele kleine dorpjes van Galilea
en in eenvoudige gemeenschappen aan de basis.
Christendom wordt niet gemaakt met regels en dictaten,
maar in volgehouden trouw aan kleine mensen.

Lieve Bert,
Jij kon zo ontwapenend mooi lachen
- als een kind haast -,
als zij vooraan mochten komen
in jouw gedachten en in jouw hart,
die lievelingen van God.
Maar jij kon ook angstig, kwaad en wanhopig twijfelen soms,
als je botste op pontificale halsstarrigheid,
en je het daardoor allemaal even niet meer wist.
Alsof het allemaal tevergeefs zou zijn,
dat visioen van jou, van ons,
Ook de bouwers van de middeleeuwse kathedralen zagen nooit
het eindresultaat van hun werk.
En toch,
op een dag,
lang na hun dood,
stond ze er,
die kathedraal waaraan zij het beste van hun levens hadden gegeven.
Ooit komt het er, Bert,
dat visioen van jou!
Ooit wordt het dag !

Ondertussen ....

Het is hard,
te sterven voor het lente wordt!
Hard voor jou. Hard voor al je geliefden.
Wij zouden ze willen kapot leven,
nu,
jouw te vroege dood
Wij zouden ze willen bestrijden,
verbeten, vrank en vrij,
met opgeheven hoofd
die dood van jou.
Nu!
Maar tevergeefs!
Wij moeten het erkennen,
diep voelen en willens nillens toegeven: jouw dood.
En toch laten wij de dood niet toe sluipmoordenaar te zijn,
dief die ons in de nacht van jou berooft,
vergeetput te zijn waarin jij verdwijnt.
Nee, in onze herinnering en in onze harten,
in onze vriendschappen en verbondenheid,
in onze gesprekken en in ons handelen
blijf jij dicht bij ons.
Hier, tussen hemel en aarde,
hebben wij een vermoeden dat wij koesteren:
dat jij leeft !
Verbonden met al die miljoenen en miljarden mensen
die al gestorven zijn,
jouw pa, jouw ma,
Fred en zoveel anderen,
behoor jij tot die verborgen rechtvaardigen,
blijf jij een mens van groot gehalte,
rijk aan trouw,
straal jij licht uit en zet jij ons vuur en vlam,
nog steeds,
voor een āndere kerk
en een āndere samenleving.

En wij bidden jou:
wil dicht bij ons blijven,
wijk niet van onze zijde,
veranker ons in jouw hemel.
Moge Gods geest jou en ons troosten
en meevoeren over bergen van leegte en pijn
naar gene kant
waar woestijnen worden herschapen
in velden van witte bloesems.

Lieve Bert,
bedankt   
en vaar wčl!

Remi Verwimp
Auteur is lid van het Team van Werkplaats voor Theologie en Maatschappij te Antwerpen.


Reactie plaatsen

Reglement

  • Alle reacties worden vóór publicatie door de redactie beoordeeld. Wij behouden ons het recht voor reacties te weigeren of in te korten zonder opgaaf van redenen.
  • Een inzending mag maximaal 1000 tekens bevatten en moet goed leesbaar zijn.
  • Lees andere inzendingen zodat u in uw reactie niet in herhaling vervalt maar nieuwe argumenten geeft. De reactie moet inhoudelijk zijn en iets waardevols toevoegen aan het artikel. Dus bijvoorbeeld geen agressief taalgebruik.
Naam  
E-mailadres  
Plaats  
Uw reactie  
Gebruik maximaal 1000 tekens. U hebt nog 1000 tekens tekens.
Captcha  
   

Terug naar "Spiritualiteit" | Naar boven

Disclaimer
EnglishDeutschFrancaisEspanol